Mahler, Brucker: Ian Bostridge in het Teatro Comunale di Bologna

Over het evenement

Des Knaben Wundernhorn, een cyclus gedichten en volksliederen gepubliceerd in drie delen van 1805 tot 1808 door Clemens Brentano en Achim von Arnim, omvat verschillende thema's zoals liefde, oorlog en reizen, waardoor het een essentieel onderdeel is van de literaire nationale identiteit van Duitsland. Het was een boek dat in elk Duitstalig huishouden te vinden was. Gustav Mahler, de beroemde componist, kwam dit werk tegen bij kapitein Karl von Weber thuis, de kleinzoon van de beroemde componist Carl Maria. Mahler was meteen gefascineerd door de Magische Kinderhoorn en zette er tussen 1888 en 1901 ongeveer twee dozijn liederen uit op muziek. Sommige van deze liedjes vonden zelfs hun weg naar zijn Derde en Vierde Symfonie. Maar wat trok de Moravische componist zo onweerstaanbaar aan in deze verzameling? Het antwoord ligt in de drie fundamentele componenten van Mahleriaans temperament die naast elkaar bestaan in de Marvelous Horn: een gevoel voor drama, een gevoel voor het populaire en een gevoel voor het religieuze.

Eduard Hanslick, een groot voorstander van Johannes Brahms, uitte zijn verbazing en bewondering na het bijwonen van een uitvoering van Bruckners Zevende Symfonie in E‐groot. Hij schreef: "Het was nog nooit een componist overkomen dat hij na elk deel vier of vijf keer op de voorgrond werd geroepen. Bruckner is het nieuwe idool van de Wagnerianen." Deze woorden werden gesproken in een vergiftigd klimaat, waarin pro‐Wagnerianen Brahms aanvielen en fylobrahmsianen uithaalden naar Bruckner. Zelfs binnen zijn gebruikelijke architecturale monumentaliteit geeft de componist zich over aan een onverwachte sensualiteit in deze symfonie. Toen Luchino Visconti de "Zevende" koos als onvergetelijke soundtrack voor zijn film "Senso" met Alida Valli in de hoofdrol, ving hij precies deze lijdende, koortsige kant — bijna een onderhuidse trilling. Deze intense energie gaat echter naadloos over in een van de langste, meest aangrijpende en schitterende adagio's van de symfonische negentiende eeuw. Het beluisteren van de Zevende Symfonie als een op zichzelf staand werk neemt de luisteraar mee op een enkele reis naar een opera‐wereld, een route van de geest bewaakt door muziek die hoog, solide en mysterieus staat als een oude kathedraal.