Liszt & Vrienden kamermuziekfestival: Duo Sica / Internullo

Kunstenaars

Sant'Agnese in Agone

Sant'Agnese in Agone is een Italiaanse barokkerk uit de 17e eeuw in Rome. Het kijkt uit op het Piazza Navona, een van de belangrijkste pleinen in het historische centrum van de Italiaanse hoofdstad en de locatie van het voormalige Stadion van Domitianus, waar de vroegchristelijke heilige Agnes werd gemarteld. De crypte, of sacellum infimum, is het enige overblijfsel van de oude kerk die de precieze plek markeerde waar de heilige op gruwelijke wijze aan haar einde kwam. Piazza Navona herbergt ook andere grote kunstwerken zoals Bernini's Fontein van de Vier Rivieren, gelegen voor Sant'Agnese in Agone. Er zijn veel stadslegendes die verwijzen naar de gebeeldhouwde figuur van de 'Nijl' door Bernini en de gevel van de kerk, ontworpen door zijn rivaal Borromini. Er wordt gezegd dat Bernini 'Vader Nijl' afbeeldde terwijl hij zijn ogen bedekte uit angst dat de kerk voor hem uit elkaar zou vallen. Het verhaal blijft bestaan vanwege de bittere rivaliteit tussen de twee kunstenaars, ondanks het feit dat de fontein van Bernini enkele jaren voor de bouw van de kerk werd gebouwd.

Peter Iljitsj Tsjaikovski

Symfonie nr. 6, geschreven in 1893, is Tsjaikovski's laatste symfonie die hij beschouwde als zijn beste werk. De bijnaam 'Pathetique' suggereert dat het werk diepe en diepgaande overpeinzingen over leven en dood bevat. De muziek is donker en plechtig met uitzondering van het tweede walsdeel. Veel critici zagen deze symfonie als een authobiografische uitdrukking van het ongemakkelijke leven van de componist. De 6e Symfonie ging in première op 28 oktober 1893 en kreeg goede kritieken, maar maakte geen sensatie. Negen dagen later stierf de componist. Na zijn dood werd de symfonie nogmaals uitgevoerd tijdens het eerbetoonconcert en die keer was het publiek diep geraakt door de aangrijpende muziek en gaf het er alle lof voor.

Antonín Dvořák

Antonin Dvorak wordt beschouwd als een van de bekendste en prominentste Tsjechen ter wereld, omdat zijn muzikale werk al tijdens zijn leven internationale erkenning kreeg. Hij werd in 1841 geboren in een klein Tsjechisch dorpje in een slagersgezin. Op 6-jarige leeftijd begon Dvorak met vioollessen en het werd meteen duidelijk dat de jongen een uitzonderlijk muzikaal talent had. Op latere leeftijd leerde hij piano en orgel spelen en werkte hij tegelijkertijd in een slachthuis. Nadat Dvorak 16 werd, werd hij toegelaten tot de orgelschool in Praag die toekomstige professionele componisten opleidde. Na zijn afstuderen bleef hij in Praag, sloot zich aan bij het orkest van Karel Komzak en begon actief zijn eigen muziek te componeren. Hij had echter moeite om de eindjes aan elkaar te knopen en moest altijd bijverdienen door muziek te spelen in kerken en privé-muzieklessen te geven. Uiteindelijk werd 1874 een keerpunt in zijn leven toen hij een financiële toelage won van een Oostenrijkse prijsvraag voor zijn 15 ingezonden werken. Hierdoor kon hij het orkest verlaten en zich volledig aan het componeren wijden. In deze periode schreef hij zijn Slavische Dansen, Moravische Duetten en Vioolconcert, die hem veel succes brachten. In 1892 werd hij uitgenodigd om les te geven aan het New York National Conservatory, waar hij tot 1895 bleef voordat hij naar huis terugkeerde. Hij begon les te geven aan het Praagse conservatorium en werd er later directeur. Tot aan zijn dood in 1904 was hij een succesvol en geliefd componist, zowel in zijn thuisland als in de rest van de wereld.