Gli Incogniti & Beyer

Kunstenaars

Catalaans muziekpaleis

Het Palau de la Musica Catalana is een oogverblindend gebouw in het noordelijke deel van de oude binnenstad van Barcelona. Het is een architectonisch juweel van de Catalaanse Art Nouveau-stijl, gebouwd tussen 1905 en 1908. Het rijke interieur toont het werk van ambachtslieden uit de regio in de vorm van glas-in-loodramen, keramiek, beeldhouwwerken, schilderijen en smeden. Het uitgebreide gebruik van glas in de constructie van de locatie zorgt voor verbluffend stralende interieurs. De stoffig rode gevel van het Palau is versierd met bustes van grote componisten als Bach, Beethoven en Wagner en kleurrijke mozaïeken in bloemmotieven. Het centrum van het Palau is de prachtige concertzaal, volledig verlicht door natuurlijk zonlicht dankzij het buitengewone dakraam in het midden van het rijkelijk versierde plafond, dat populair is voor symfonische en kamermuziek. Volgens Lluís Domènech i Montaner, de architect die het Palau ontwierp, was het doel om een "tuin voor muziek" te creëren - een doel dat hij zeker heeft bereikt.

Johann Sebastian Bach

De naam Bach en het woord musicus waren in Duitsland al lang synoniemen, want de wereld zag 56 musici uit deze familie. Maar het was Johann Sebastian Bach, een geniaal componist en virtuoos orgelspeler, die zijn familienaam luister bijzette. Hij werd op 31 maart 1685 geboren in Eisenach, een klein stadje in Thüringen. Op 10-jarige leeftijd werd hij wees en werd hij opgevoed door zijn oudere broer Johann Christoph, die organist was in een naburige stad. Zijn broer was degene die de jonge Johann Sebastian muziekles gaf. Later verhuisde hij naar Luneburg waar hij naar een kerkschool ging en op 17-jarige leeftijd de technieken van het spelen van viool, altviool, piano en orgel onder de knie kreeg. Daarnaast was Bach koorzanger en later, nadat zijn stem brak, werd hij chanter's assistant. In 1703 werd Bach aangenomen als hofmusicus in de kapel van hertog Johann Ernst III. Hij verwierf daar zo'n goede reputatie dat hij later werd uitgenodigd in Arnstadt om organist te worden in de Nieuwe Kerk, waar hij zijn beste orgelwerken schreef. In 1723 verhuisde hij naar Leipzig om chantor te worden in de Thomaskirche, waar hij bleef tot zijn dood door een beroerte in 1750. In het jaar van zijn dood had hij een mislukte oogoperatie ondergaan waardoor hij zijn gezichtsvermogen verloor. In die zware tijd hielp zijn tweede vrouw Anna Magdalena hem bij het schrijven van zijn laatste muziekstukken. Bachs artistieke nalatenschap is enorm. Hij creëerde composities in alle genres van die tijd: oratoria, cantates, missen, motetten, muziek voor orgel, piano en viool.