Église de la Madeleine: Les 4 Saisons de Vivaldi, Ave Maria en Célèbres Concertos

Kunstenaars

Eglise de la Madeleine

De Eglise de la Madeleine is een 19e-eeuwse rooms-katholieke kerk die in het oog springt op haar prachtige locatie tussen de Place de la Concorde en het Palais Garnier in Parijs. Het bouwproces duurde 80 jaar en de plannen voor het gebouw - en degenen die het financierden - ondergingen vele veranderingen. Oorspronkelijk bedoeld als Napoleons eerbetoon aan zijn zegevierende leger, heeft de neoklassieke stijl, die doet denken aan een oude Romeinse tempel, de immense staande zuilen van eerdere kerken op de locatie behouden. In de Eglise de la Madeleine kun je prachtige neobyzantijnse mozaïeken, schilderijen en beeldhouwwerken bewonderen. De neoklassieke architectuur en indrukwekkende interne decoraties creëren een perfecte sfeer voor de klassieke concerten die het hele jaar door in de kerk plaatsvinden. Een prachtig pijporgel, dat wordt beschouwd als een van de meest indrukwekkende instrumenten in Parijs wat betreft zijn klankschoonheid, speelt een eigen rol in het muzikale leven van La Madeleine.

Wolfgang Amadeus Mozart

Wolfgang Amadeus Mozart, misschien wel de belangrijkste componist aller tijden, was een Oostenrijkse componist aan het einde van de 18e eeuw. Hij werd in 1756 in Salzburg geboren en toonde van jongs af aan een enorm muzikaal talent. Hij begon op vijfjarige leeftijd en componeerde meer dan 600 werken, waaronder concerto's, symfonieën, religieuze werken en opera's voordat hij op 35-jarige leeftijd vroegtijdig stierf. Zijn invloed op opeenvolgende generaties kan niet worden overschat - Ludwig van Beethoven schreef over Mozart "het nageslacht zal over 100 jaar niet meer zo'n talent zien". Ondanks het immense succes van zijn composities en de bijval die hij in heel Europa ontving, kreeg Mozart weinig financiële zekerheid en werd hij begraven in een ongemarkeerd graf op het St Marx kerkhof in Wenen.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi is de geschiedenis ingegaan als de schepper van het instrumentale concertgenre en de vader van de orkestmuziek. Hij werd op 4 maart 1678 in Venetië geboren. Vivaldi was een zwak en ziekelijk kind dat aan astma leed, maar dat kon hem er niet van weerhouden om zich volledig aan de muziek te wijden. Zijn vader, Giovanni Batista, een professionele violist, leerde zijn oudste zoon Antonio viool spelen. Samen met zijn vader ontmoette de jonge Antonio de beste musici van Venetië in die tijd en gaf hij concerten in plaatselijke kerken. Hij werkte ook als vioolleraar en later als muziekdirecteur in het weeshuis Ospedalle della Pieta. Ondertussen componeerde hij concerto's, gewijde werken en vocale muziek en in 1713 kreeg hij grote erkenning met zijn gewijde koormuziek. Vivaldi raakte in de ban van de operawereld en werkte als operacomponist en impresario bij het Teatro San Angelo. In 1717 kreeg hij een prestigieuze positie aan het vorstenhof in Manua als directeur van wereldlijke muziek en werkte daar tot ongeveer 1720. In die tijd componeerde hij zijn wereldberoemde meesterwerk De Vier Jaargetijden. In de jaren 1730 kromp zijn carrière ineen toen zijn muziek uit de mode raakte en de grote componist in armoede stierf. De wereld deed er twee eeuwen over om Vivaldi's muziek te herontdekken en te herwaarderen, omdat deze na zijn dood in de vergetelheid raakte. In het begin van de 20e eeuw werden veel voorheen onbekende werken gevonden en deze veroverden meteen de harten van muziekliefhebbers.

Johann Pachelbel

Johann Pachelbel was een Duitse componist en organist aan het einde van de 17e eeuw. Hij staat erom bekend dat hij het Zuid-Duitse orgel tot een hoogtepunt bracht. In feite werd hij beschouwd als een van de grootste componisten van de middenbarok voor zijn sacrale, wereldlijke, koraal- en fugamuziek. Vandaag de dag is hij het meest bekend om de Canon in D, evenals de Chaconne in F klein en de Toccata in E klein voor orgel. Verder kan zijn muziek gedefinieerd worden als ongecompliceerd, helder, met veel variaties in vorm en technieken en instrumentale combinaties.

Georges Bizet

Georges Bizet wijdde zijn relatief korte leven van 36 jaar aan het muziektheater. De opera Carmen, parel van zijn oeuvre, is nog steeds een van de meest gespeelde opera's ter wereld. Hij werd in 1838 geboren in een muzikaal opgeleide familie - zijn vader was zangleraar en zijn moeder een professionele pianiste. Op 4-jarige leeftijd kon de jonge George al noten lezen en piano spelen en zes jaar later werd hij ingeschreven aan het conservatorium van Parijs. Na zijn studie won Bizet de prestigieuze Prix de Rome voor zijn cantate Clovis et Clotilde, waardoor hij vijf jaar lang alleen aan zijn eigen composities mocht werken. Van 1857 tot 1860 bracht hij vier tamelijk zorgeloze jaren door in Italië, waar hij reisde, componeerde en zijn talent ontwikkelde. Na zijn terugkeer in Parijs kreeg hij het moeilijk en vond hij het erg moeilijk om erkenning voor zijn muziek te krijgen. Om in zijn levensonderhoud te voorzien gaf hij privélessen, componeerde hij lichte amusementsmuziek en maakte hij arrangementen van pianowerken van andere componisten. In feite had hij gemakkelijk een succesvol pianist kunnen worden, want hij was een virtuoos pianist en maakte ooit indruk op Franz Liszt zelf met de uitvoering van een van Liszts pianocomposities. Maar Georges Bizet zocht niet naar een manier om gemakkelijk geld te verdienen en was onvermurwbaar over zijn intentie om alleen muziek te componeren. In 1872 schreef hij twee opera's, Djamileh en L'Arlesienne, die zeer koel werden ontvangen maar nu worden beschouwd als een weergave van Bizets artistieke volwassenheid. Kort voor zijn dood in 1875 ging Carmen in première in de Opera Comique, maar het oordeel van het publiek was nogal negatief. George Bizet, die tijdens zijn leven nooit publieke bijval kreeg, is nu een van de beroemdste operacomponisten uit de geschiedenis.

Giacomo Puccini

Giacomo Puccini was een Italiaanse operacomponist aan het einde van de 19e eeuw. Hij werd beschouwd als een van de grootste componisten van de Italiaanse Opera, na Verdi. Zijn vroege werken werden gekenmerkt door kenmerken van de traditionele 19e eeuwse romantische Italiaanse opera. Later ontwikkelde zijn stijl zich tot de realistische verismo stijl, die hem inspireerde tot het schrijven van zijn beroemdste meesterwerken en een van de belangrijkste exponenten van de stijl werd. Zijn bekendste werken La bohème (1896), Tosca (1900), Madama Butterfly (1904) en Turandot (1924) zijn allemaal populaire opera's die op de meest prestigieuze podia van de klassieke wereld worden gespeeld.