Uitgelegd. Ervaren! | Love Brahms in het Wiener Musikverein

Over het evenement

"Er liggen een paar entr'actes rondslingeren – wat men gewoonlijk een symfonie noemt", schreef Johannes Brahms met subtiele ironie aan zijn vriend, de dirigent Hans von Bülow, vanuit zijn zomerverblijf in Mürzzuschlag in 1885. "Het smaakt naar het plaatselijke klimaat – de kersen worden hier niet zoet, je zou ze niet eten!" Natuurlijk overdreef Brahms zoals gewoonlijk: denk maar aan de stralende E majeur van de strijkers in het langzame deel of de bijna oncontroleerbare vreugde in het Allegro giocoso dat daarop volgt. Maar er zit een kern van waarheid in zijn woorden over zijn laatste symfonie. De geheimen die het herbergt, de ingenieuze compositiestrategieën waarmee dit grote werk zowel naar de toekomst als naar het verleden kijkt – deze worden onthuld door de Tonkünstler onder leiding van de jonge Duitse dirigent Jascha von der Goltz, samen met Albert Hosp.