Dvorák & Suk in het Wiener Musikverein

Over het evenement

Josef Suk? Deze naam doet de ogen van veel Tsjechische buren oplichten. Hier is zijn muziek echter nog steeds een zeldzaamheid – en zelfs Suk's 150e geboortedag in 2024 wordt bijna volledig overschaduwd door andere jubilea in dit land. Tomáš Netopil brengt nu op de mooist mogelijke manier verandering in deze situatie: sinds zijn debuut bij Tonkünstler in 2017 is hij een van de favoriete dirigenten van het orkest en hij heeft een bijzondere voorliefde voor Suks wonderbaarlijk laatromantische, soms impressionistisch gekleurde hartveroverende muziek. Boheemse vreugde in het musiceren, gepaard met de schitterende fin de siècle: dit kenmerkt ook de E‐majeur symfonie van de 24‐jarige Josef Suk, voltooid in 1898, het jaar waarin hij trouwde met Antonín Dvořáks dochter Otilie, die in 1905 zo tragisch jong zou sterven. De elegische, soms bijna nostalgische toon van Dvořáks beroemde Celloconcert, gecomponeerd in 1895 in de VS, past hier perfect bij. De virtuoze maar expressieve solopartij wordt uitgevoerd door de beroemde Duitse cellist Julian Steckel.

Wiener Musikverein

De Wiener Musikverein is een van 's werelds grootste concertzalen. Het gebouw, de thuisbasis van het Weens Filharmonisch Orkest en het centrum van het Weense muziekleven, werd in 1870 geopend als onderdeel van een ambitieus plan om een elegante culturele boulevard langs de Ringstrasse te creëren. De Grote Zaal van de Musikverein, ontworpen in neoklassieke stijl om te lijken op een oude Griekse tempel, wordt dankzij zijn onberispelijke akoestiek beschouwd als een van de beste muziekzalen ter wereld.
In 2004 werden vier nieuwe zalen aan het gebouw toegevoegd. De Oostenrijkse architect Wilhelm Holzbauer erkende het esthetische belang van het bestaande gebouw en zocht naar manieren om de stijl te weerspiegelen in een moderne vormentaal. Elk van de vier nieuwe zalen is gericht op een ander materiaal: glas, metaal, steen en hout.