Šostakóvič & Prokof'ev: Comunaal Teatro di Bologna

Over het evenement

In 1959 componeerde Sjostakovitsj zijn Eerste Concert voor Cello en Orkest in een opmerkelijk korte periode van veertig dagen. Dit stuk werd opgedragen aan de beroemde cellist Mstislav Rostropovic, met wie Sjostakovitsj een diep begrip deelde dat woorden te boven ging. Een anekdote uit de tijd dat ze in hetzelfde appartementencomplex woonden, illustreert deze band. Op een dag belde Sjostakovitsj Rostropovitsj op en zei simpelweg: "Kom naar me toe, ik moet praten." Zonder aarzelen haastte Rostropovic zich naar zijn vriend en vond hem zwijgend zittend aan de keukentafel. Ze bleven een uur in stilte zitten totdat Sjostakovitsj plotseling uitriep: "Bedankt voor het langskomen." Deze diepgaande relatie tussen componist en cellist legde de basis voor de presentatie van Concerto No. 1 eind september 1959. Rostropovic, die zijn ongelooflijke talent en toewijding toonde, leerde elke passage van het concerto uit zijn hoofd in slechts vier dagen. Op 4 oktober voerde hij het concerto uit in de Grote Zaal van het Leningrad Filharmonisch Orkest onder leiding van Evgeniy Mravinsky. Slechts twee dagen later was het concerto al opgenomen op een gedenkwaardige schijf onder leiding van Aleksandr Gauk.

Sergei Prokofievs Vijfde Symfonie, voltooid in de zomer van 1944, wordt door de componist zelf omschreven als "een lofzang op de vrije en gelukkige mens, op zijn krachtige krachten, op zijn pure en nobele geest". Prokofjev componeerde deze symfonie in slechts één maand, terwijl hij verbleef in een huis van de Unie van Sovjet Componisten, 300 kilometer van Moskou. Tijdens zijn verblijf waren Prokofjevs collega's, Chatsjatoerjan en Sjostakovitsj, ook aanwezig en zij waren de eersten die de symfonie in zijn pianoversie hoorden. Deze symfonie laat Prokofjevs kenmerkende stijl zien, met krasse gebaren, in de lucht gesmeten fragmenten en groteske humor. Het schreeuwt op beklemmende wijze tegen de zinloosheid van oorlog terwijl het het gevoel van vervreemding vastlegt te midden van het uitzinnige enthousiasme van militaire parades. De symfonie ging in première op 13 januari 1945, in een Moskou dat anticipeerde op het naderende einde van het conflict. Slechts twee weken later zou het Rode Leger Auschwitz binnenvallen en nieuwe dieptes van horror blootleggen.