Prague Philharmonic Chamber Orchestra: Vivaldi — Mozart — Beethoven

Kunstenaars

Rudolfinum

Het Rudolfinum is een grootse neorenaissancegebouw in Praag, gewijd aan kunst en cultuur. Het werd tussen 1876 en 1884 gebouwd met financiële steun van de spaarbank Böhmische Sparkasse, met als doel het bevorderen van kunstonderwijs en cultuur. Dit imposante gebouw aan de oever van de Moldau was tussen de twee wereldoorlogen echter ook de zetel van het Tsjechoslowaakse parlement. Tegenwoordig huisvest het gebouw het Tsjechisch Filharmonisch Orkest en de Galerie Rudofinum met haar collectie hedendaagse kunst. De grootste concertzaal, de Dvořákzaal, is een van de belangrijkste locaties voor het beroemde Internationale Muziekfestival Praagse Lente. Antonín Dvořák zelf dirigeerde het orkest tijdens het openingsconcert van de zaal.

Wolfgang Amadeus Mozart

Wolfgang Amadeus Mozart, misschien wel de belangrijkste componist aller tijden, was een Oostenrijkse componist uit de late 18e eeuw. Hij werd in 1756 in Salzburg geboren en toonde al vanaf zijn kindertijd een buitengewoon muzikaal talent. Vanaf zijn vijfde componeerde hij meer dan 600 werken, waaronder concerten, symfonieën, religieuze werken en opera's, voordat hij op 35-jarige leeftijd voortijdig overleed. Zijn invloed op volgende generaties kan niet worden overschat. Ludwig van Beethoven schreef over Mozart: "Het nageslacht zal in 100 jaar niet meer zo'n talent zien". Ondanks het enorme succes van zijn composities en de lof die hij in heel Europa ontving, bereikte Mozart weinig financiële zekerheid en werd hij begraven in een ongemarkeerd graf op de St. Marx-begraafplaats in Wenen.

Ludwig van Beethoven

Ludwig van Beethoven was een Duitse pianist en componist uit de late 18e eeuw. Hij staat bekend als een van de meest invloedrijke componisten aller tijden en als een cruciale figuur in de klassieke muziekwereld. Al op jonge leeftijd toonde hij zijn muzikale talent en kreeg hij les van zijn vader en van componist/dirigent Christian Gottlob Neefe. Later verhuisde hij naar Wenen, waar hij bekendheid verwierf als virtuoos pianist door het componeren van zijn populaire meesterwerken. Zijn meest bewonderde werken creëerde hij in de laatste 15 jaar van zijn leven, terwijl hij bijna volledig doof was.

Georg Friedrich Händel

Georg Handel, een Engelsman van Duitse afkomst, was een echte muzikale pionier die de muzikale tradities van Engelse, Italiaanse en Duitse componisten combineerde. Hij werd in 1685 in Halle, Duitsland, geboren in een zeer religieus en conservatief gezin. Zijn vader droomde ervan dat zijn zoon advocaat zou worden en stond de jonge Georg niet toe om thuis muziekinstrumenten te bespelen. Maar hertog Johann Adolf hoorde hem toevallig spelen in de kapel en overtuigde Georgs vader om zijn zoon een muzikale opleiding te laten volgen. Zo werd Händel leerling van de beroemde organist en componist Friedrich Zachow. Het eerste succes kwam voor Händel in 1705, toen hij naar Hamburg verhuisde en zijn twee eerste opera's, Almira en Nero, opvoerde in de Oper am Gänsemarkt. Almira werd meteen een hoogtepunt van het theater en werd ongeveer 20 keer opgevoerd. Later dat jaar verhuisde Händel naar Italië, waar hij veel lof oogstte en op hetzelfde niveau werd geplaatst als de beroemde Italiaanse componisten van die tijd. In 1710 reisde Händel naar Londen, waar hij later besloot zich te vestigen. Daar schreef hij het sacrale koorwerk "Te Deum", dat werd gespeeld in St. Paul's Cathedral tijdens de ceremonie ter gelegenheid van de ondertekening van het Verdrag van Utrecht. Vanaf dat moment werd hij de belangrijkste componist van Engeland, aangezien het land geen eigen vooraanstaande componisten had. Zijn oeuvre was voornamelijk gericht op opera's, maar tegen 1730 raakte het genre van de Italiaanse opera uit de mode en nam het succes van Händel af. Tijdens de laatste jaren van zijn leven, tot aan zijn dood in 1759, componeerde hij voornamelijk oratoria, waaronder zijn beroemde en magnifieke Messiah.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi ging de geschiedenis in als bedenker van het instrumentale concertgenre en als vader van de orkestmuziek. Hij werd op 4 maart 1678 in Venetië geboren. Vivaldi was een zwak en ziekelijk kind dat aan astma leed, maar dat weerhield hem er niet van zich volledig aan de muziek te wijden. Zijn vader, Giovanni Batista, een professioneel violist, leerde zijn oudste zoon Antonio viool spelen. Met zijn vader ontmoette de jonge Antonio de beste musici van Venetië van die tijd en gaf hij concerten in lokale kerken. Hij werkte ook als vioolleraar en later als muziekdirecteur in het weeshuis Ospedalle della Pieta. Ondertussen componeerde hij concerten, sacrale werken en vocale muziek en in 1713 verwierf hij grote bekendheid met zijn sacrale koormuziek. Vivaldi raakte gefascineerd door de wereld van de opera en werkte zowel als operacomponist als impresario in het Teatro San Angelo. In 1717 verkreeg hij een prestigieuze functie aan het prinselijk hof in Manua als directeur van wereldlijke muziek en werkte daar tot ongeveer 1720. In die periode componeerde hij zijn wereldberoemde meesterwerk De vier jaargetijden. In de jaren 1730 nam zijn carrière af omdat zijn muziek uit de mode raakte en de grote componist stierf in armoede. Het duurde twee eeuwen voordat de wereld de muziek van Vivaldi herontdekte en opnieuw waardeerde, omdat deze na zijn dood in de vergetelheid was geraakt. In het begin van de 20e eeuw werden veel voorheen onbekende werken gevonden die onmiddellijk de harten van de muziekliefhebbers veroverden.

Johann Pachelbel

Johann Pachelbel was een Duitse componist en organist uit de late 17e eeuw. Hij staat bekend om het feit dat hij het Zuid-Duitse orgel tot zijn hoogtepunt bracht. Hij werd zelfs beschouwd als een van de grootste componisten uit de middenbarok vanwege zijn sacrale, wereldlijke, koraal- en fugemuziek. Tegenwoordig is hij vooral bekend om zijn Canon in D, evenals de Chaconne in F mineur en de Toccata in E mineur voor orgel. Verder kan zijn muziek worden omschreven als ongecompliceerd en helder, waarbij hij veel variaties in vorm en techniek en instrumentale combinaties verkent.

Georges Bizet

Georges Bizet wijdde zijn relatief korte leven van 36 jaar aan het muziektheater. De opera Carmen, de parel van zijn oeuvre, is nog steeds een van de meest opgevoerde opera's ter wereld. Hij werd in 1838 geboren in een muzikaal onderlegd gezin – zijn vader was zangleraar en zijn moeder professioneel pianiste. Op vierjarige leeftijd kon de jonge George al noten lezen en piano spelen, en zes jaar later werd hij ingeschreven aan het Conservatorium van Parijs. Na zijn studie won Bizet de prestigieuze Prix de Rome voor zijn cantate Clovis et Clotilde, waardoor hij zich vijf jaar lang uitsluitend op zijn eigen composities kon concentreren. Van 1857 tot 1860 bracht hij vier vrij zorgeloze jaren door in Italië, waar hij reisde, componeerde en zijn talent ontwikkelde. Na zijn terugkeer in Parijs kreeg hij te maken met tegenslagen en vond hij het erg moeilijk om erkenning voor zijn muziek te krijgen. Om in zijn levensonderhoud te voorzien gaf hij privélessen, componeerde hij lichte amusementsmuziek en maakte hij bewerkingen van pianowerken van andere componisten. Hij had gemakkelijk een succesvol pianist kunnen worden, want hij was een virtuoos pianist en maakte eens indruk op Franz Liszt zelf met de uitvoering van een van Liszts pianocomposities. Maar Georges Bizet was niet op zoek naar een manier om gemakkelijk geld te verdienen en bleef vastbesloten om alleen muziek te componeren. In 1872 schreef hij twee opera's, Djamileh en L'Arlesienne, die zeer koel werden ontvangen, maar nu worden beschouwd als een weergave van Bizets artistieke volwassenheid. Kort voor zijn dood in 1875 ging Carmen in première in de Opéra Comique, maar het oordeel van het publiek was nogal negatief. Hoewel hij tijdens zijn leven nooit publieke bijval heeft gekend, is Georges Bizet nu een van de beroemdste operacomponisten uit de geschiedenis.