Gil Rose

Dirigent

Gil Rose wordt erkend als een belangrijke dirigent die de toekomst van de klassieke muziek mede vormgeeft. Critici over de hele wereld hebben zijn dynamische uitvoeringen en vele opnames geprezen. In 1996 richtte hij het Boston Modern Orchestra Project (BMOP) op, het belangrijkste professionele orkest dat zich uitsluitend toelegt op het uitvoeren en opnemen van muziek uit de 20e en 21e eeuw. Onder zijn leiding hebben de unieke programmering en hoge uitvoeringsnormen van het BMOP veel lof geoogst; het orkest heeft elf ASCAP-awards gewonnen voor zijn avontuurlijke programmering en is tweemaal bekroond met de John S. Edwards Award for Strongest Commitment to New American Music. In 2007 ontving Rose de prestigieuze Ditson Award van Columbia University en een ASCAP Concert Music Award voor zijn voorbeeldige inzet voor nieuwe Amerikaanse muziek. Hij werd in 2010 genomineerd voor een Grammy Award voor zijn regie van Derek Bermels Voices en ontving in 2011 twee nominaties voor zijn regie van Steven Mackeys Dreamhouse.




Rose is ook artistiek directeur van Opera Boston, een dynamisch operagezelschap dat gevestigd is in het historische Cutler Majestic Theatre. Tijdens zijn ambtsperiode is Opera Boston uitgegroeid tot een van de belangrijkste en meest innovatieve gezelschappen in Amerika. Hij was curator van de Fromm-concerten aan de Harvard University en artistiek directeur van het Ditson Festival of Contemporary Music aan het Institute of Contemporary Art in Boston.