-
Rudolfinum, © Czech Philharmonic -
Rudolfinum, © Czech Philharmonic -
Rudolfinum, Dvorak Hall, © Czech Philharmonic -
Rudolfinum, Suk Hall, © Czech Philharmonic
Wiosenne koncerty Orkiestry Kameralnej Filharmonii Praskiej
Praga, Rudolfinum — Suk Hall
O wydarzeniu
Poznaj dzieła Vivaldiego, Händla, Mozarta i wielu innych w Rudolfinum, jednym z najsłynniejszych zabytków Pragi.
Spektakularny program z udziałem trzech najlepszych i najsłynniejszych praskich solistów oraz Orkiestry Kameralnej Filharmonii Praskiej.
Program
- Antonio Vivaldi – The Four Seasons Spring + Summer
- Georg Friedrich Händel – Largo from opera Xerxes
- Johann Pachelbel – Canon a Gigue
- Wolfgang Amadeus Mozart – Arie from Figaro
- Wolfgang Amadeus Mozart – Salzburg Symphony K 136
- Georges Bizet – Habanera from Carmen
- Maurice Ravel – Bolero
- Ludwig van Beethoven – Symphony No. 5 — Allegro
Rudolfinum
Rudolfinum to okazały neorenesansowy gmach w Pradze, poświęcony sztuce i kulturze. Wzniesiony z pomocą finansową kasy oszczędnościowej Böhmische Sparkasse w latach 1876-1884, miał na celu promowanie edukacji artystycznej i kultury. Ten imponujący budynek na brzegu Wełtawy był również siedzibą czechosłowackiego parlamentu w okresie międzywojennym. Dziś budynek mieści Czeską Orkiestrę Filharmoniczną i Galerię Rudofinum z kolekcją sztuki współczesnej. Największa sala koncertowa - Sala Dvořáka - jest jednym z głównych miejsc, w których odbywa się słynny Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Praska Wiosna. Podczas inauguracyjnego koncertu orkiestrę poprowadził sam Antonín Dvořák.
Wolfgang Amadeusz Mozart
Prawdopodobnie najważniejszy kompozytor wszech czasów, Wolfgang Amadeusz Mozart był austriackim kompozytorem końca XVIII wieku. Urodzony w 1756 roku w Salzburgu, już od dzieciństwa wykazywał niezwykły talent muzyczny. Począwszy od piątego roku życia, skomponował ponad 600 utworów, w tym koncerty, symfonie, dzieła religijne i opery, zanim zmarł przedwcześnie w wieku 35 lat. Jego wpływ na kolejne pokolenia jest nie do przecenienia - Ludwig van Beethoven napisał o Mozarcie "potomni nie zobaczą takiego talentu ponownie przez 100 lat". Pomimo ogromnego sukcesu swoich kompozycji i uznania, jakie otrzymał w całej Europie, Mozart osiągnął niewielkie bezpieczeństwo finansowe i został pochowany w nieoznaczonym grobie na wiedeńskim cmentarzu St Marx.
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven był niemieckim pianistą i kompozytorem końca XVIII wieku. Jest dobrze znany jako najbardziej wpływowy kompozytor wszechczasów, a także kluczowa postać na scenie muzyki klasycznej. Swój talent muzyczny zademonstrował już w młodym wieku, pobierając lekcje od swojego ojca i kompozytora/dyrygenta Christiana Gottloba Neefe. Później przeniósł się do Wiednia, gdzie zyskał reputację pianisty-wirtuoza, komponując swoje popularne arcydzieła. Swoje najbardziej podziwiane dzieła tworzył przez ostatnie 15 lat życia, będąc niemal całkowicie głuchym.
Georg Friedrich Händel
Pochodzący z Anglii i mający niemieckie korzenie Georg Handel był prawdziwym muzycznym pionierem, łączącym tradycje muzyczne kompozytorów angielskich, włoskich i niemieckich. Urodził się w 1685 roku w Halle w Niemczech, w bardzo religijnej i konserwatywnej rodzinie. Jego ojciec marzył, aby jego syn został prawnikiem i nie pozwalał młodemu Georgowi grać na instrumentach muzycznych w domu. Jednak książę Johann Adolf przypadkowo usłyszał jego grę w kaplicy i przekonał ojca Georga, by pozwolił synowi na edukację muzyczną. W ten sposób Handel został uczniem słynnego organisty i kompozytora Friedricha Zachowa. Pierwszy sukces przyszedł do Haendla w 1705 roku, kiedy przeniósł się do Hamburga i wystawił swoje dwie premierowe opery, Almira i Nero, w Oper am Gänsemarkt. Almira natychmiast stała się główną atrakcją teatru i została wystawiona około 20 razy. W następnym roku Handel przeniósł się do Włoch, gdzie otrzymał wysokie uznanie i został postawiony na tym samym poziomie, co renomowani włoscy kompozytorzy tamtych czasów. W 1710 roku Handel udał się do Londynu, gdzie później postanowił się osiedlić. Tam napisał sakralny utwór chóralny "Te Deum", który został odegrany w katedrze św. Pawła podczas ceremonii poświęconej podpisaniu traktatu utrechckiego. Od tego momentu stał się czołowym kompozytorem Anglii, ponieważ kraj ten nie miał żadnych rodzimych wybitnych kompozytorów. Jego twórczość koncentrowała się głównie na operach, ale do 1730 r. gatunek opery włoskiej przestał być popularny, a sukces Handla zmalał. Przez ostatnie lata swojego życia, aż do śmierci w 1759 roku, komponował głównie oratoria, w tym słynnego i wspaniałego Mesjasza.
Antonio Vivaldi
Antonio Vivaldi przeszedł do historii jako twórca gatunku koncertu instrumentalnego i ojciec muzyki orkiestrowej. Urodził się w Wenecji 4 marca 1678 roku. Vivaldi był słabym i chorowitym dzieckiem cierpiącym na astmę, co jednak nie powstrzymało go przed całkowitym poświęceniem się muzyce. Jego ojciec, Giovanni Batista, zawodowy skrzypek, nauczył swojego starszego syna Antonio gry na skrzypcach. Wraz z ojcem młody Antonio poznał najlepszych muzyków ówczesnej Wenecji i dawał koncerty w lokalnych kościołach. Pracował również jako nauczyciel gry na skrzypcach, a później jako dyrektor muzyczny w sierocińcu Ospedalle della Pieta. W międzyczasie komponował koncerty, utwory sakralne i muzykę wokalną, a w 1713 roku zdobył wielkie uznanie dzięki sakralnej muzyce chóralnej. Vivaldi zafascynował się światem opery i pracował zarówno jako kompozytor operowy, jak i impresario w Teatro San Angelo. W 1717 roku otrzymał prestiżową posadę na dworze książęcym w Manua jako dyrektor muzyki świeckiej i pracował tam do około 1720 roku. W tym czasie skomponował swoje znane na całym świecie arcydzieło Cztery pory roku. W latach trzydziestych jego kariera podupadła, gdy jego muzyka stała się niemodna i wielki kompozytor zmarł w biedzie. Świat potrzebował dwóch stuleci, aby ponownie odkryć i ocenić muzykę Vivaldiego, ponieważ po jego śmierci została ona pogrzebana w zapomnieniu. Na początku XX wieku odnaleziono wiele nieznanych wcześniej utworów, które natychmiast podbiły serca melomanów.
Johann Pachelbel
Johann Pachelbel był niemieckim kompozytorem i organistą z końca XVII wieku. Jest dobrze znany z tego, że doprowadził południowoniemieckie organy do szczytu ich popularności. W rzeczywistości był uważany za jednego z największych kompozytorów epoki środkowego baroku ze względu na swoją muzykę sakralną, świecką, chorał i fugę. Dziś najbardziej znany jest z Kanonu D, a także Chaconne f-moll i Toccaty e-moll na organy. Co więcej, jego muzykę można określić jako nieskomplikowaną, przejrzystą, która eksploruje wiele odmian form i technik, a także kombinacji instrumentalnych.
Georges Bizet
Georges Bizet poświęcił teatrowi muzycznemu swoje stosunkowo krótkie, 36-letnie życie. Opera Carmen, perła jego twórczości, do dziś jest jedną z najczęściej wystawianych oper na świecie. Urodził się w 1838 roku w muzycznie wykształconej rodzinie - jego ojciec był nauczycielem śpiewu, a matka profesjonalną pianistką. W wieku 4 lat młody George potrafił już czytać nuty i grać na fortepianie, a sześć lat później został przyjęty do Konserwatorium Paryskiego. Po ukończeniu studiów Bizet zdobył prestiżową nagrodę Prix de Rome za kantatę Clovis et Clotilde, która pozwoliła mu przez pięć lat pracować wyłącznie nad własnymi kompozycjami. W latach 1857-1860 spędził cztery dość beztroskie lata we Włoszech, gdzie podróżował, komponował i rozwijał swój talent. Po powrocie do Paryża zmagał się z trudnościami i bardzo trudno było mu zdobyć uznanie dla swojej muzyki. Aby zarobić na życie, udzielał prywatnych lekcji, komponował lekką muzykę rozrywkową i tworzył aranżacje utworów fortepianowych innych kompozytorów. W rzeczywistości mógł z łatwością zostać odnoszącym sukcesy pianistą, ponieważ był wirtuozem fortepianu i raz zaimponował samemu Franciszkowi Lisztowi wykonaniem jednej z jego kompozycji fortepianowych. Georges Bizet nie szukał jednak sposobu na zarobienie łatwych pieniędzy i był nieugięty w swoim zamiarze komponowania wyłącznie muzyki. W 1872 roku napisał dwie opery, Djamileh i L'Arlesienne, które zostały przyjęte bardzo chłodno, ale obecnie są uważane za reprezentację artystycznej dojrzałości Bizeta. Niedługo przed śmiercią, w 1875 roku, Carmen miała premierę w Opera Comique, ale werdykt publiczności był raczej negatywny. Nigdy nie będąc świadkiem publicznego uznania za życia, George Bizet jest obecnie jednym z najbardziej znanych kompozytorów operowych w historii.
Adres
Rudolfinum, Alsovo nabrezi 12, Praga, Czechy — Zobacz na Mapach Google
