-
Opera e lirica
Trzej tenorzy w Sorrento: Muzeum Correale w Terranova
Sorrento, Museo Correale di Terranova — Sala degli Specchi
O wydarzeniu
Ten uroczysty występ w Sorrento inspirowany jest popularnymi koncertami "Trzech Tenorów" Luciana Pavarottiego, Placido Domingo i José Carrerasa. Program koncertu obejmuje słynne włoskie arie operowe z Tosca, La Traviata i L'Elisir d'amore, a także najpopularniejsze pieśni neapolitańskie, takie jak "O'sole mio" i "Torna a Surriento".
Program
- Agustín Lara – Granada
- Giuseppe Verdi – Rigoletto – La donna è mobile from Rigoletto
- Giacomo Puccini – Tosca – 'E lucevan le stelle', from Tosca
- Pietro Mascagni – Cavalleria Rusticana – Cavalleria Rusticana, Intermezzo
- Gaetano Donizetti – L'elisir d'amore (The Elixir of Love) – Da 'L’elisir d’amore' 'Una furtiva lagrima', aria per Tenore
- Ruggero Leoncavallo – Pagliacci – Pagliacci: Recitar…vesti la giubba!
- Giacomo Puccini – Turandot – "Nessun dorma", z Turandot
- Giuseppe Verdi – La Traviata – Libiam nei lieti calici, La Traviata
- Renato Carosone – Medley of Napolitan Songs
- Teodoro Cottrau – Santa Lucia
- Eduardo Di Capua – Maria Marì
- Eduardo Di Capua – O sole mio
- Andrea Bocelli – Con te partiro’
- Lucio Dalla – Caruso
- Ernesto de Curtis – Torna a Surriento
- Luigi Denza – Funiculì Funiculà
Odlewanie/produkcja
Francesco Fortes, Alessandro Fortunato i Vincenzo Tremante
Giuseppe Verdi
Giuseppe Verdi był włoskim kompozytorem operowym. Od najmłodszych lat rozwijał edukację muzyczną z pomocą mecenasa i wkrótce zdominował włoską operę. W wieku 30 lat stał się jednym z najbardziej wpływowych kompozytorów operowych na całej scenie klasycznej. Jego najbardziej znane opery to Il Trovatore, Rigoletto i La Traviata. Co więcej, dzięki dochodom z udanych oper był w stanie stać się właścicielem ziemskim i skupić się na życiu prywatnym. Wkrótce jednak powrócił na scenę z nowym popularnym dziełem Aida (1871) i trzema arcydziełami: Otello, Requiem i Falstaff.
Giacomo Puccini
Giacomo Puccini był włoskim kompozytorem operowym końca XIX wieku. Był uważany za jednego z największych kompozytorów opery włoskiej, ustępując jedynie Verdiemu. Jego wczesne dzieła charakteryzowały się cechami tradycyjnej XIX-wiecznej romantycznej opery włoskiej. Później jego styl rozwinął się w realistyczny styl weryzmu, który zainspirował go do napisania najsłynniejszych arcydzieł i stał się jednym z wiodących przedstawicieli tego stylu. Jego najbardziej znane dzieła La bohème (1896), Tosca (1900), Madama Butterfly (1904) i Turandot (1924) to popularne opery grane w najbardziej prestiżowych miejscach świata klasycznego.
Gaetano Donizetti
Gaetano Donizetti był włoskim kompozytorem z początku XIX wieku. Wraz z Gioachino Rossinim i Vincenzo Bellinim był jednym z czołowych kompozytorów stylu operowego bel canto. W trakcie swojej kariery Donizetti napisał prawie 70 oper, zarówno komicznych, jak i poważnych. Jego pierwszym znaczącym sukcesem była poważna opera Zoraida di Granata, która została zaprezentowana w 1822 roku w Rzymie. W rezultacie wywarł duży wpływ na włoską i międzynarodową scenę operową i przeniósł uwagę na opera seria (szlachetne i "poważne" opery). Jednak do jego najbardziej znanych dzieł należą komedie, takie jak L'elisir d'amore (1832) i Don Pasquale (1843).
Ruggero Leoncavallo
Ruggero Leoncavallo przeszedł do historii muzyki jako twórca arcydzieła operowego "Pagliacci". Ponadto był znany z reprezentowania nowego stylu artystycznego weryzmu, którego zwolennicy skupiali się na codziennych tematach zamiast na heroicznych czynach i legendarnych postaciach. Urodził się w Neapolu w 1857 roku. Kiedy Leoncavallo miał 8 lat, został przyjęty do Konserwatorium San Pietro a Majella, gdzie studiował przez osiem lat. Oprócz pasji do muzyki, wykazywał duże zainteresowanie literaturą i później studiował na wydziale filologicznym Uniwersytetu Bolońskiego. Wiedza ta pomogła mu później w pisaniu librett do swoich dzieł muzycznych. W 1879 roku wyjechał do Egiptu, aby zamieszkać ze swoim wujem i pracować jako pianista i nauczyciel na dworze egipskiego cadyka Tewfila Paszy. Jednak trzy lata później został zmuszony do opuszczenia kraju z powodu wybuchu wojny. Przeniósł się do Francji, gdzie pracował jako pianista i autor piosenek w kawiarniach i salach muzycznych. W 1887 roku powrócił do Mediolanu i skoncentrował się na pisaniu oper w nowym stylu weryzmu. Pięć lat później w końcu osiągnął długo oczekiwany sukces swoją operą Pagliacci. Sam Leoncavallo twierdził, że fabuła została oparta na prawdziwym procesie o morderstwo, który jego ojciec, sędzia, rozpatrywał w sądzie, gdy był dzieckiem. Do dziś uważana jest za najlepszą operę z gatunku weryzmu i jest często wystawiana.
Eduardo Di Capua
Eduardo di Capua był włoskim kompozytorem końca XIX wieku. Jego ojciec był muzykiem i wprowadził go w świat muzyki. W rzeczywistości podróżował z ojcem do wielu krajów europejskich. Podczas jednej z podróży na Ukrainę w 1898 roku skomponował słynną melodię "O sole mio" wraz z poetą Giovannim Capurro. O sole mio stało się nieoficjalnym, romantycznym hymnem Włoch. Co zabawne, podczas Igrzysk Olimpijskich w 1920 roku w Antwerpii dyrygent zespołu nie mógł znaleźć muzyki do prawdziwego włoskiego hymnu narodowego i zamiast tego zagrał "O sole mio".
Opinie klientów
5.0 z 5
-
christian g, France
Sep 2022
surtout ne pas rater cette prestation on en redemande !!
-
Neslim G, Turkey
Oct 2018
It was great and joyful
Adres
Museo Correale di Terranova, Via Correale, 50, Sorrento, Włochy — Zobacz na Mapach Google
