-
Terme di Caracalla -
Terme di Caracalla
Tosca: Caracalla 2024
Rzym, Łaźnie Karakalli — Main Hall
O wydarzeniu
Zanurz się w oszałamiającej architekturze zapierających dech w piersiach rzymskich Łaźni Karakalli, aby wziąć udział w wyjątkowym koncercie, który rozbudzi Twoje zrozumienie opery.
Muzyka Giacomo Puccini
Opera w trzech aktach
Libretto Giuseppe Giacosa i Luigi Illica
na podstawie sztuki La Tosca Victoriena Sardou
Tosca to opera w trzech aktach skomponowana przez Giacomo Pucciniego pod koniec XIX wieku. Libretto jest autorstwa Giuseppe Giacosy i Luigiego Illica.
Melodramat rozgrywający się w Rzymie w 1800 roku, podczas inwazji Napoleona na Włochy, przedstawia tortury, morderstwa i samobójstwa wraz z miłością, zazdrością i przekonaniem, w jednych z najbardziej lirycznych i dramatycznych utworów Pucciniego. Poprzez kompozycję, wykorzystanie motywów tematycznych naśladuje technikę Wagnerowską i jasne jest, że Puccini zamierzał, aby "Tosca" była dziełem dramatu muzycznego. Opera nie została doceniona przez krytyków podczas premiery w 1900 roku, ale odniosła natychmiastowy sukces wśród publiczności — trend ten trwa do dziś.
Akt 1: Angelotti, więzień polityczny, właśnie uciekł z Castel Sant'Angelo i szuka schronienia w rodzinnej kaplicy w pobliskim kościele. Wchodzi zakrystian z malarzem Cavaradossim, który kontynuuje pracę nad portretem Marii Magdaleny. Angelotti ujawnia swoją obecność i prosi o pomoc przyjaciela, ale ukrywa się ponownie, gdy wchodzi kochanka malarza, słynna śpiewaczka operowa Floria Tosca. Tosca jest podejrzliwa, ale Cavaradossi zapewnia ją o swojej wierności, a kochankowie planują spotkać się później wieczorem.
Słychać strzał armatni, ogłaszający ucieczkę Angelottiego, a Cavaradossi pomaga przyjacielowi uciec.
Szef policji, baron Scarpia, przybywa w poszukiwaniu Angelottiego. Podejrzewając udział Cavaradossiego, Scarpia przekonuje Toscę, że Cavaradossi uciekł z inną kobietą, wiedząc, że zazdrość Toski doprowadzi go do Cavaradossiego i Angelottiego. W miarę jak "Te Deum" nabiera intensywności, przysięga, że usidli ich wszystkich.
Akt 2: Cavaradossi został aresztowany. Przywołując Toscę z jej koncertu na dziedzińcu poniżej, Scarpia próbuje wydobyć od Toski kryjówkę Angelottiego, ale ona przyznaje się do niewiedzy, więc Scarpia podnosi stawkę, torturując Cavaradossiego. Tosca wyjawia sekret, prosząc Scarpię o uwolnienie Cavaradossiego. Cavaradossi, oszalały z bólu, słyszy, jak Scarpia rozkazuje swoim ludziom dotrzeć do kryjówki Angelottiego i przeklina Toscę.
Tosca błaga o życie swojego kochanka, a Scarpia oferuje wymianę — jeśli ona podda się jego żądzy, oszczędzi życie Cavaradossiego. Tosca zdaje sobie sprawę, że musi zgodzić się na tę ofertę. Scarpia mówi Tosce, że musi odbyć się pozorowana egzekucja, ale podstępnie rozkazuje swoim ludziom przygotować się do prawdziwej.
Na prośbę Toski Scarpia wypisuje przepustkę dla niej i Cavaradossiego. Tosca znajduje sztylet wśród papierów Scarpii, dźga go i idzie znaleźć Cavaradossiego z przepustką w ręku.
Akt 3: Oczekując na egzekucję, Cavaradossi przekupuje strażnika za pióro i papier, aby napisać list pożegnalny do Toski. Tosca pojawia się, mówi mu, że zamordowała Scarpię, ale że uciekną razem po udawanej egzekucji. Przybycie plutonu egzekucyjnego przerywa podekscytowane plany kochanków.
Padają strzały, a Tosca błaga Cavaradossiego, aby poczekał, aż żołnierze odejdą, zanim się ruszy, po czym ku jej przerażeniu odkrywa, że egzekucja była prawdziwa. Odległe krzyki ogłaszają odkrycie morderstwa Scarpii. Gdy żołnierze rzucają się, by schwytać Toscę, ona przeklina zdradę Scarpii i skacze na śmierć z parapetu zamku.
Program
- Giacomo Puccini – Tosca
Odlewanie/produkcja
Dyrygent: Antonino Fogliani
Dyrektor: Francesco Micheli
Chórmistrz: Ciro Visco
Projekt kreatywny i scenografia: Massimiliano E Doriana Fuksas
Projektant kostiumów: Giada Masi
Wideo: Luca Scarzella, Michele Innocente, Matteo Castiglioni
Projektant oświetlenia: Alessandro Carletti
Obsada
Tosca: Carmen Giannattasio / Sonya Yoncheva 24, 31 lipca
Mario Cavaradossi: Saimir Pirgu / Vittorio Grigolo 24, 31 lipca/ Arsen Soghomonyan 3, 7, 9 sierpnia
Baron Scarpia: Claudio Sgura / Roberto Frontali 17, 24, 26, 31 lipca
Sacristan: Domenico Colaianni
Spoletta: Saverio Fiore
Angelotti: Vladimir Sazdovski
Teatro dell'Opera di Roma Orchestra and Chorus
with the Partecipation of Scuola di Canto Corale
New Production
Baths of Caracalla
The Baths of Caracalla are one of the best remaining examples of the ancient public baths of Rome. The city´s second largest Roman thermae, or public baths, Caracalla is the only site in which it has been possible to restore the original decorative scheme. Built during the reigns of the Emperors Septimius Severus and Caracalla (212 AD to 216 AD), under imperial patronage, the baths were immensely popular. Contemporary descriptions create a picture of oriental paving in coloured marble, enormous marble columns, glass paste mosaics, painted stucco, marbled walls and hundreds of colossal statues. Nonetheless, the baths fell into disuse in the 6th Century, and were allowed to decay. Extensive excavations in the 19th and 20th Centuries returned the Baths to their current state. Since 2001, this spectacular venue hosts concerts and performances of operas on a movable stage outwith the main structure, so as not to put stress on the ancient ruins.
Giacomo Puccini
Giacomo Puccini was an Italian opera composer of the late 19th century. He was considered one of the greatest composers of the Italian Opera, second only to Verdi. His early works were characterised by features of the traditional 19th century romantic Italian opera. Later, his style developed into the realistic verismo style, which inspired him to write his most famous masterpieces and became one of the leading exponents of the style. His most renowned works La bohème (1896), Tosca (1900), Madama Butterfly (1904), and Turandot (1924), all are popular operas played in the most prestigious venues of the classical world.
Adres
Łaźnie Karakalli, Viale delle Terme di Caracalla, Rzym, Włochy — Zobacz na Mapach Google
