Praski Dom Miejski: A.Vivaldi — Cztery pory roku

Artyści

Dom Miejski (Obecní dum)

Dom Miejski to popularna praska atrakcja i jeden z najpiękniejszych budynków na Starym Mieście, położony przy Placu Republiki, niedaleko Bramy Prochowej. W średniowieczu w tym miejscu znajdował się pałac króla Czech, a później był używany jako kolegium, rezydencja arcybiskupa i akademia wojskowa. Budowla została ostatecznie zburzona, a w 1912 r. wzniesiono nowy Dom Miejski w stylu secesyjnym. Od momentu otwarcia Dom Miejski był wspaniałym miejscem na uroczyste bale, koncerty, wystawy i ważne spotkania, w tym deklarację niepodległości Czechosłowacji w 1918 roku. Dziś Miejski Dom jest wykorzystywany przede wszystkim jako miejsce koncertów muzyki klasycznej w Pradze. Jego główna sala nosi imię słynnego czeskiego kompozytora Bedricha Smetany i służy jako jedna z głównych scen Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Praska Wiosna. Sala może pomieścić do 1200 osób i ma wyjątkową akustykę. Architektoniczną atrakcją Sali Smetany jest szklana kopuła ozdobiona stalowymi kratami i witrażami, która jest podświetlana po zapadnięciu zmroku. Prawdziwym klejnotem Miejskiego Domu Kultury są wielkie organy, których prawie 5000 piszczałek zwieńczonych jest portretem Smetany.

Wolfgang Amadeusz Mozart

Prawdopodobnie najważniejszy kompozytor wszech czasów, Wolfgang Amadeusz Mozart był austriackim kompozytorem końca XVIII wieku. Urodzony w 1756 roku w Salzburgu, już od dzieciństwa wykazywał niezwykły talent muzyczny. Począwszy od piątego roku życia, skomponował ponad 600 utworów, w tym koncerty, symfonie, dzieła religijne i opery, zanim zmarł przedwcześnie w wieku 35 lat. Jego wpływ na kolejne pokolenia jest nie do przecenienia - Ludwig van Beethoven napisał o Mozarcie "potomni nie zobaczą takiego talentu ponownie przez 100 lat". Pomimo ogromnego sukcesu swoich kompozycji i uznania, jakie otrzymał w całej Europie, Mozart osiągnął niewielkie bezpieczeństwo finansowe i został pochowany w nieoznaczonym grobie na wiedeńskim cmentarzu St Marx.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi przeszedł do historii jako twórca gatunku koncertu instrumentalnego i ojciec muzyki orkiestrowej. Urodził się w Wenecji 4 marca 1678 roku. Vivaldi był słabym i chorowitym dzieckiem cierpiącym na astmę, co jednak nie powstrzymało go przed całkowitym poświęceniem się muzyce. Jego ojciec, Giovanni Batista, zawodowy skrzypek, nauczył swojego starszego syna Antonio gry na skrzypcach. Wraz z ojcem młody Antonio poznał najlepszych muzyków ówczesnej Wenecji i dawał koncerty w lokalnych kościołach. Pracował również jako nauczyciel gry na skrzypcach, a później jako dyrektor muzyczny w sierocińcu Ospedalle della Pieta. W międzyczasie komponował koncerty, utwory sakralne i muzykę wokalną, a w 1713 roku zdobył wielkie uznanie dzięki sakralnej muzyce chóralnej. Vivaldi zafascynował się światem opery i pracował zarówno jako kompozytor operowy, jak i impresario w Teatro San Angelo. W 1717 roku otrzymał prestiżową posadę na dworze książęcym w Manua jako dyrektor muzyki świeckiej i pracował tam do około 1720 roku. W tym czasie skomponował swoje znane na całym świecie arcydzieło Cztery pory roku. W latach trzydziestych jego kariera podupadła, gdy jego muzyka stała się niemodna i wielki kompozytor zmarł w biedzie. Świat potrzebował dwóch stuleci, aby ponownie odkryć i ocenić muzykę Vivaldiego, ponieważ po jego śmierci została ona pogrzebana w zapomnieniu. Na początku XX wieku odnaleziono wiele nieznanych wcześniej utworów, które natychmiast podbiły serca melomanów.