Nabucco: Arena di Verona

O wydarzeniu

Przesiąknij emocjonalnym dramatem na scenie i ciepłem starożytnych kamieni, gdy wielka patriotyczna opera Verdiego wypełni Arena di Verona rodzinnym i politycznym dramatem oraz niezapomnianą muzyką.

Niewiele scenerii mogłoby bardziej pasować do tego dramatu na wielką skalę, gdy losy narodu rozgrywają się w partyturze Verdiego, włączając w to 'Chór Niewolników Hebrajskich' — historyczny okrzyk mobilizujący w walce Włoch o narodowość i jeden z najbardziej lubianych chórów operowych na świecie.

Nabucco

'Nabucco to opera w czterech aktach skomponowana przez Giuseppe Verdiego w 1841 roku do libretta Temistocle Solera. Libretto oparte jest na sztuce Auguste Anicet‐Bourgeois i Francisa Cornu z 1836 roku oraz na biblijnych księgach Daniela i Jeremiasza.

Łącząc romans i politykę, gdy babiloński król Nabuchodonozor (Nabucco) napada na Jerozolimę, rozgrywają się osobiste dramaty. Uwięzieni Izraelici śpiewają słynny 'Chór niewolników hebrajskich' — fragment, który odniósł natychmiastowy sukces jako nieoficjalny hymn rewolucyjny dla północnych Włochów cierpiących pod panowaniem Habsburgów — i ostatecznie wychodzą z niego zwycięsko.

Akt 1: Izraelici z Jerozolimy opłakują swój los, gdy Babilończycy oblegają Jerozolimę. Mają nadzieję, że Fenena, córka Nabucco, przetrzymywana jako zakładniczka, uchroni ich przed najgorszym gniewem Balbonyjczyków.

Ismaele, syn króla Jerozolimy wchodzi, by ostrzec, że armia babilońska jest zwycięska, a Zaccaria, arcykapłan, zostawia Fenenę pod jego opieką. Fenena i Ismaele opowiadają o swoim spotkaniu w Babilonie i o wzajemnej miłości.

Wojownicza siostra Feneny, Abigaille, wkracza do świątyni na czele oddziału babilońskich żołnierzy. Abigaille obiecuje Ismaelemu życie i ułaskawienie dla jego ludu, jeśli ten odwzajemni jej miłość i zostanie jej małżonkiem. Ismaele odmawia, a zwycięski Nabucco wchodzi do świątyni.

Zaccaria przeklina babilońskiego króla jako bluźniercę i grozi, że zabije Fenenę, ale Ismaele interweniuje, by uratować ukochaną i zwraca ją, bez szwanku, jej ojcu. Izraelici przeklinają Ismaele, a Nabucco nakazuje splądrować i zrównać z ziemią świątynię.

Akt 2: W Babilonie Abigaille znajduje dokument, z którego wynika, że nie jest córką króla, lecz dzieckiem niewolników. Myśli o tym, jak inaczej mogłoby być, gdyby Ismaele odwzajemnił jej miłość, ale przysięga zemstę na Nabucco i jego następcy, Fenenie.

Wchodzi najwyższy kapłan Baala, by powiedzieć, że Babilończycy postanowili ofiarować tron Abigaille, gdyż Fenena uwolniła więźniów izraelskich.

Zaccaria modli się o boskie przewodnictwo w jego dążeniu do nawrócenia Babilończyków, zaczynając od Feneny. Doradca pałacowy w pośpiechu powiedzieć nowo nawróconej Feneny o plotkach, że król nie żyje, a Abigaille stoi gotowy do podjęcia tronu.

Zanim Fenena może uciec, Abigaille i arcykapłan Baala wchodzą, skazują Izraelitów na śmierć i żądają królewskiego berła od Feneny, która sprzeciwia się siostrze. Nagle pojawia się Nabucco i ogłasza się królem i bogiem. Król zostaje porażony piorunem i popada w obłęd.

Akt 3: Abigaille zostaje ogłoszona władczynią Babilonu. Arcykapłan namawia ją do podpisania nakazu egzekucji więźniów izraelskich.

Wchodzi Nabucco, a Abigaille uspokaja go, mówiąc, że pełni rolę regenta, dopóki nie wróci do zdrowia. Abigaille przekonuje Nabucco do podpisania nakazu, a następnie drwi go z faktu, że życie Feneny również przepadło. Nabucco próbuje znaleźć dokument potwierdzający ojcostwo Abigaille, ale ona drze go przed nim. Nabucco szuka wsparcia wśród strażników, ale zdaje sobie sprawę, że żaden nie pozostaje mu wierny.

Nad brzegiem Eufratu Izraelici odpoczywają od przymusowej pracy i marzą o zwycięskim powrocie do ojczyzny.

Akt 4: Nabucco budzi się z niespokojnego snu, by usłyszeć odgłosy Feneny prowadzonej na egzekucję. Próbuje interweniować, ale zdaje sobie sprawę, że on również jest więźniem. Nabucco modli się do Boga Izraelitów o ocalenie swojej córki, obiecując, że się nawróci i poprowadzi wszystkich swoich ludzi do tego samego. Rozum Nabucco wraca, a on jest w stanie przekonać swoich doradców, że jest znowu sobą, i zebrać siły lojalne wobec jego władzy.

Na zewnątrz Fenena idzie na śmierć, okrzyknięta męczennicą. Nabucco przybywa w samą porę i wzywa do zniszczenia posągu Baala. Cudem, spada w dół.

Abigaille zażywa truciznę i umierając wyznaje swoje zbrodnie, modląc się o zjednoczenie Ismaela i Feneny oraz o przebaczenie Boga Izraelitów. Nabucco nakazuje Izraelitom powrót do Jerozolimy i odbudowę ich Świątyni. Podziela teraz ich wiarę. Tłum chwali Boga za cud, którego był świadkiem.

Giuseppe Verdi

Giuseppe Verdi był włoskim kompozytorem operowym. Od najmłodszych lat rozwijał edukację muzyczną z pomocą mecenasa i wkrótce zdominował włoską operę. W rzeczywistości, w wieku 30 lat, stał się jednym z najbardziej wpływowych kompozytorów operowych na całej scenie klasycznej. Jego najbardziej znane opery to Il Trovatore, Rigoletto i La Traviata. Co więcej, dzięki dochodom ze swoich udanych oper był w stanie ustanowić się właścicielem ziemskim i skupić się na życiu prywatnym. Wkrótce jednak powrócił na scenę z nowym popularnym dziełem Aida 1871, oraz trzema arcydziełami: Otello, Requiem i Falstaff.

Informacje praktyczne

W zestawie:
- bilet na spektakl operowy w wybranej kategorii
- miesięczny bezpłatny dostęp do serwisu streamingowego z muzyką klasyczną premium
- samodzielne zwiedzanie Werony z przewodnikiem w języku angielskim

Odlewanie/produkcja

Dyrygent
Daniel Oren: 15 lipca
Alvise Casellati: 28 lipca 03, 17 sierpnia

Reżyseria
Gianfranco de Bosio: 15, 28 lipca 03, 17 sierpnia

Scenografia
Rinaldo Olivieri: 15, 28 lipca 03, 17 sierpnia

Nabucco
Amartuvshin Enkhbat: 15, 28 lipca
Roman Burdenko: 03 sierpnia
Luca Salsi: 17 sierpnia

Ismaele
Matteo Mezzaro: 15, 28 lipca
Riccardo Rados: 03, 17 sierpnia

Zaccaria
Alexander Vinogradov: 15, 28 lipca
Rafał Siwek: 03, 17 sierpnia

Abigaille
Maria José Siri: 15 lipca 03, 17 sierpnia
Anna Pirozzi: 28 lipca

Fenena
Josè Maria Lo Monaco: 15, 28 lipca
Marina Viotti: 03, 17 sierpnia

Il Gran Sacerdote di Belo
Romano Dal Zovo: 15, 28 lipca 03, 17 sierpnia

Abdallo
Riccardo Rados: 15, 28 lipca
Carlo Bosi: 03, 17 sierpnia

Anna
Elisabetta Zizzo: 15, 28 lipca
Elena Borin: 03, 17 sierpnia

Orkiestra, chór i zespół techniczny Arena di Verona
Chórmistrz: Ulisse Trabacchin