Strawiński: Ognisty ptak w wiedeńskim Musikverein

O wydarzeniu

Marzenie ludzkości o lataniu, ograniczenia technologii, młodzieńcza zbytnia pewność siebie: legenda o Ikarze, który wzbił się w powietrze na skrzydłach przymocowanych woskiem, ale potem rozbił się, ponieważ podleciał zbyt blisko słońca i wosk stopił się, nadal porusza nas dzisiaj – podobnie jak poruszyła Lerę Auerbach, która, jak sama przyznaje, nadała swojej kompozycji „Ikar” ten tytuł dopiero po jej skomponowaniu. Łuk rozciąga się od mitologii greckiej, przez rosyjskie podania ludowe, aż po suitę Igora Strawińskiego z baletu „Ognisty ptak”, którego magiczne pióro odgrywa ważną rolę w całym balecie. Pierwszy koncert skrzypcowy Sergiusza Prokofiewa wtrąca się z lekkością, unosząc się w powietrzu kantyleną, by później błyszczeć kapryśnie, godnie ognistego ptaka. Dodajmy do tego sprytną argumentację muzyczną Drugiego eseju Samuela Barbera, którego premiera odbyła się w Nowym Jorku pod batutą Bruno Waltera, i mamy gotowy błyskotliwy program, z którym japońsko‐kanadyjska skrzypaczka Karen Gomyo i rosyjsko‐amerykańska dyrygentka Lidiya Yankovskaya debiutują z Orkiestrą Tonkünstler.

Wiener Musikverein

Wiener Musikverein to jedna z największych sal koncertowych na świecie. Siedziba Wiedeńskiej Orkiestry Filharmonicznej i centrum życia muzycznego Wiednia, budynek został otwarty w 1870 roku w ramach ambitnego planu stworzenia eleganckiego bulwaru kulturalnego wzdłuż Ringstrasse. Zaprojektowana w stylu neoklasycystycznym, przypominająca starożytną grecką świątynię, Wielka Sala Musikverein jest uważana za jedną z najlepszych sal koncertowych na świecie dzięki swojej doskonałej akustyce.
W 2004 roku do budynku dobudowano cztery nowe sale. Austriacki architekt Wilhelm Holzbauer dostrzegł estetyczne znaczenie istniejącego budynku i poszukiwał sposobów, aby odzwierciedlić jego styl w nowoczesnej formie. Każda z czterech nowych sal skupia się na innym materiale – szkle, metalu, kamieniu i drewnie.