Dvorák i Suk w wiedeńskim Musikverein

O wydarzeniu

Josef Suk? To nazwisko sprawia, że oczy wielu czeskich sąsiadów błyszczą. Tutaj jednak jego muzyka jest nadal rzadkością – a nawet 150. rocznica urodzin Suka w 2024 roku została prawie całkowicie przyćmiona przez inne rocznice w tym kraju. Tomáš Netopil naprawia tę sytuację w najpiękniejszy z możliwych sposobów: jako jeden z ulubionych dyrygentów orkiestry od czasu swojego debiutu w Tonkünstler w 2017 roku, darzy szczególnym sentymentem cudowne, późnoromantyczne, czasem impresjonistyczne w barwie utwory Suka, będące wyrazem radości serca. Czeska radość tworzenia muzyki w połączeniu z olśniewającym fin de siècle: charakteryzuje to również symfonię E‐dur 24‐letniego Josefa Suka, ukończoną w 1898 roku, w którym poślubił córkę Antonína Dvořáka, Otilię, która zginęła tragicznie młodo w 1905 roku. Elegancki, momentami niemal nostalgiczny ton słynnego Koncertu wiolonczelowego Dvořáka, skomponowanego w 1895 roku w Stanach Zjednoczonych, idealnie do tego pasuje. Jego wirtuozowską, a jednocześnie ekspresyjną partię solową wykonuje słynny niemiecki wiolonczelista Julian Steckel.

Wiener Musikverein

Wiener Musikverein jest jedną z największych sal koncertowych na świecie. Siedziba Orkiestry Filharmonicznej w Wiedniu i centrum życia muzycznego Wiednia, budynek został otwarty w 1870 roku w ramach ambitnego planu stworzenia eleganckiego bulwaru kulturalnego wzdłuż Ringstrasse. Zaprojektowana w stylu neoklasycystycznym, przypominająca starożytną grecką świątynię, Wielka Sala Musikverein jest uważana za jedną z najlepszych sal koncertowych na świecie dzięki swojej nienagannej akustyce.
W 2004 roku do budynku dobudowano cztery nowe sale. Austriacki architekt Wilhelm Holzbauer dostrzegł estetyczne znaczenie istniejącego budynku i poszukiwał sposobów, aby odzwierciedlić jego styl w nowoczesnej formie. Każda z czterech nowych sal skupia się na innym materiale – szkle, metalu, kamieniu i drewnie.