Beethoven: Pastorale w wiedeńskim Musikverein

O wydarzeniu

Jak brzmi natura w muzyce, jak brzmią uczucia, które w nas wywołuje? Główny dyrygent Fabien Gabel bada tę kwestię wraz z artystami dźwiękowymi – i wybrał do tego dwa najpiękniejsze przykłady. Szósta symfonia Ludwiga van Beethovena nosiła w pierwszych szkicach tytuł „Sinfonia caracteristica” i „Sinfonia pastorella”, podczas premiery nazwano ją „Wspomnienia z życia na wsi”, a kiedy trafiła do druku, ostatecznie zmieniono jej nazwę na „Symfonia pastoralna”. Szum strumienia, śpiew ptaków, tańczący wieśniacy, burze, burze i następująca po nich cisza, inspirowane pobytami w Nussdorfie i Grinzingu: „Im Sommerwind” (W letnim wietrze) nie jest daleko, skomponowane prawie 100 lat później, późnoromantyczne, urzekające dzieło natury autorstwa 21‐letniego Antona Weberna. Delikatne jak pajęczyny powiązania między tymi dwoma utworami rozciągają się również na „Threadsuns”, utwór na altówkę i orkiestrę napisany przez południowokoreańskiego kompozytora Donghoona Shina, urodzonego w 1983 roku. Amihai Grosz, pierwszy altowiolista Berliner Philharmoniker, wykonuje tę subtelną lamentację, której tytuł nawiązuje do znanego wiersza Paula Celana.

Wiener Musikverein

Wiener Musikverein jest jedną z największych sal koncertowych na świecie. Siedziba Orkiestry Filharmonicznej w Wiedniu i centrum życia muzycznego Wiednia, budynek został otwarty w 1870 roku w ramach ambitnego planu stworzenia eleganckiego bulwaru kulturalnego wzdłuż Ringstrasse. Zaprojektowana w stylu neoklasycystycznym, przypominająca starożytną grecką świątynię, Wielka Sala Musikverein jest uważana za jedną z najlepszych sal koncertowych na świecie dzięki swojej doskonałej akustyce.
W 2004 roku do budynku dobudowano cztery nowe sale. Austriacki architekt Wilhelm Holzbauer dostrzegł estetyczne znaczenie istniejącego budynku i poszukiwał sposobów, aby odzwierciedlić jego styl w nowoczesnej formie. Każda z czterech nowych sal skupia się na innym materiale – szkle, metalu, kamieniu i drewnie.