(c) Michal Nowak Valer Sabadus i Pulcinella: Salle Cortot
Paryż, Salle Cortot — Main Hall
O wydarzeniu
Zainicjowany we Włoszech przez Monteverdiego, a następnie jego uczniów Grandiego (jego O quai tu pulchra jest absolutnie nie do opisania) i Cavalliego, stopniowo rozwinął się bogaty barokowy bel canto, zmieniając równowagę między recytacją a melodią na korzyść tej drugiej. Linie wokalne zyskały coraz większe znaczenie i zmysłowość.
Barbara Strozzi, uczennica Cavalliego, stanowi doskonały przykład tego zjawiska w swoim słynnym utworze Che si può fare, podobnie jak jej współczesny Cesti. Antonio Caldara jeszcze bardziej podkreśla tę tendencję: jednym z przykładów jest słynny i poruszający utwór Pompe inutili. Kulminacją tego zjawiska jest oczywiście Haendel, który już w swojej wczesnej kantacie Dolc'è pur d'amor l'affanno osiągnął cudowną równowagę. W Anglii śpiew rozkwitł równie wspaniale dzięki arcydziełom Purcella, które również są absolutną perfekcją.
Aby oddać sprawiedliwość tym klejnotom, potrzebny jest wyjątkowy głos w połączeniu z subtelną wrażliwością muzyczną: idealnym wykonawcą jest kontratenor Valer Sabadus.
PURCELL, STROZZI, CESTI, GRANDI, CALDARA, HÄNDEL…
Barokowy bel canto
Obsada/produkcja
Valer Sabadus, kontratenor
Pulcinella
Ophélie Gaillard, wiolonczela i dyrygentka
Adres
Salle Cortot, 78 rue Cardinet, Paryż, Francja — Zobacz na Mapach Google
