Festival Orchester Berlin — Cztery pory roku Vivaldiego i Mozart w Filharmonii Berlińskiej (Sala Kameralna)

Artyści

Filharmonia Berlińska

Filharmonia, sala koncertowa otwarta w 1963 roku w Berlinie Zachodnim, jest uważana za muzyczne serce stolicy Niemiec i stała się nowym centrum miejskim po upadku słynnego muru berlińskiego. Znana z przyciągającej wzrok jasnożółtej fasady i unikalnego projektu przypominającego namiot, szybko stała się symbolem miasta. Chociaż zaskakujący projekt i architektura spotkały się początkowo z krytyką, Filharmonia jest obecnie światowym wzorem dla budownictwa sal koncertowych. Architekt Hans Scharoun chciał stworzyć miejsce, w którym muzycy – centralna postać każdego występu – są widoczni ze wszystkich miejsc, co zainspirowało charakterystyczny kształt budynku. Od momentu otwarcia Berliner Philharmonie gościła niezliczone koncerty, często z udziałem znanych solistów i dyrygentów.

Antonio Vivaldi

Antonio Vivaldi jest postacią kluczową w historii, znaną jako twórca gatunku koncertu instrumentalnego i okrzyknięta ojcem muzyki orkiestrowej. Urodzony 4 marca 1678 roku w Wenecji, Vivaldi miał słabe zdrowie w dzieciństwie i cierpiał na astmę, ale jego pasja do muzyki pozostała niezmienna. Jego ojciec, Giovanni Batista, zawodowy skrzypek, przekazał swoje umiejętności młodemu Antonio, zanurzając go w tętniącej życiem scenie muzycznej Wenecji, gdzie występował na koncertach w lokalnych kościołach. Kariera Vivaldiego rozkwitła jako nauczyciel gry na skrzypcach, a później jako dyrektor muzyczny w sierocińcu Ospedalle della Pieta. W tym czasie skomponował wiele koncertów, utworów sakralnych i muzyki wokalnej, a w 1713 roku zdobył szerokie uznanie dzięki swoim sakralnym kompozycjom chóralnym. Fascynacja operą doprowadziła go do podjęcia roli kompozytora i impresario w Teatro San Angelo. W 1717 roku uzyskał prestiżowe stanowisko dyrektora muzyki świeckiej na dworze księcia w Manua, które piastował do około 1720 roku. W tym czasie stworzył swoje kultowe arcydzieło, Cztery pory roku. Lata 30. XVIII wieku oznaczały upadek kariery Vivaldiego, ponieważ jego kompozycje wyszły z mody, co doprowadziło do jego śmierci w biedzie. Minęły dwa stulecia, zanim świat na nowo odkrył i docenił muzykę Vivaldiego, która po jego śmierci popadła w zapomnienie. Jednak na początku XX wieku odkrycie wielu nieznanych wcześniej utworów ponownie rozbudziło zainteresowanie miłośników muzyki, podbijając ich serca na nowo.

Wolfgang Amadeusz Mozart

Wolfgang Amadeusz Mozart, prawdopodobnie najwybitniejszy kompozytor w historii, pochodził z Austrii i żył pod koniec XVIII wieku. Urodził się w 1756 roku w Salzburgu, a jego niezwykły talent muzyczny ujawnił się już w młodym wieku. Zanim zmarł przedwcześnie w wieku 35 lat, skomponował ponad 600 utworów, w tym koncerty, symfonie, muzykę sakralną i opery. Jego wpływ na przyszłe pokolenia jest ogromny. Ludwig van Beethoven stwierdził kiedyś, że "potomni nie zobaczą takiego talentu przez kolejne 100 lat". Pomimo powszechnego sukcesu swojej muzyki i uznania, jakim cieszył się w całej Europie, Mozart borykał się z problemami finansowymi i został pochowany w nieoznakowanej mogile na cmentarzu św. Marka w Wiedniu.