Berg, Bruckner: Teatro Comunale di Bologna

O wydarzeniu

Skomponowane mniej więcej w 1914 roku Drei Orchesterstücke (Trzy utwory na orkiestrę) — Präludium, Reigen i Marsch — stanowią pierwszą próbę austriackiego kompozytora w pisaniu na dużą orkiestrę. Utwory te oznaczają również jego odejście od swojego mentora Arnolda Schoenberga, któremu utwór został pierwotnie zadedykowany w dniu jego 40. urodzin. Symfoniczny rozmach Trzech utworów pokazuje przyszłościowe podejście, jednocześnie czerpiąc inspirację z dzieł Mahlera. W ostatniej części, Marsch, włączenie "wielkiego młota" dodaje poczucia zbliżającej się zagłady i może być postrzegane jako przejmujący prekursor zbliżającej się katastrofy Wielkiej Wojny.

"Moja Szósta Symfonia jest najodważniejsza, ale także najbardziej szczera" — powiedział Anton Bruckner o swoim opus magnum. Trwająca prawie dwa lata, od 1879 do 1881 roku, Bruckner poświęcił wiele czasu i wysiłku na dopracowanie i udoskonalenie tej kompozycji, co było jego zwyczajową praktyką. Co ciekawe, gdy symfonia została wykonana po raz pierwszy, choć nie w całości, zdołała wzbudzić aplauz nawet u cenionego Johannesa Brahmsa, który na austriackiej scenie muzycznej uchodził za naturalną opozycję Brucknera. Od samego początku można natychmiast wyczuć niepowtarzalną Brucknerowską atmosferę, ze strzelistymi skrzypcami tworzącymi przejrzystą fakturę, która w najdelikatniejszych momentach tworzy mistyczną atmosferę. To oczarowanie zostaje natychmiast zintensyfikowane przez dowodzącą sekcję basową, składającą się z wiolonczel i kontrabasów, przygotowując scenę dla grzmiących tematów, które budują strukturalny fundament symfonii. Szczególnie zapadające w pamięć jest głębokie Adagio Szóstej Symfonii, z jego introspektywną i żałobną progresją, zapowiadającą materiał tematyczny znajdujący się w Siódmej Symfonii, która później zawładnie filmową wyobraźnią Luchino Viscontiego. Gustav Mahler ostatecznie poprowadził pierwsze pełne wykonanie VI Symfonii Brucknera w 1899 roku, trzy lata po śmierci kompozytora.