Radu Lupu

Pianino

Radu Lupu jest uznanym muzykiem swojej generacji.



Urodził się w Rumunii i w wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie pod kierunkiem Lii Busuioceanu. W wieku 12 lat zadebiutował publicznie, wykonując program złożony wyłącznie z własnych utworów. Kontynuował naukę przez kilka lat u Floriki Muzicescu i Celli Delavrancea, a w 1961 roku zdobył stypendium w Konserwatorium Moskiewskim, gdzie studiował u Galiny Eghyazarovej, Heinricha Neuhausa, a później u Stanislava Neuhausa. Zdobył pierwszą nagrodę w trzech konkursach: Van Cliburn w 1966 roku, Enescu International w 1967 roku i Leeds International w 1969 roku.





Lupu występował z wszystkimi wielkimi orkiestrami świata, w tym z Filharmonią Berlińską (z którą zadebiutował na Festiwalu w Salzburgu w 1978 roku pod batutą Karajana), Filharmonią Wiedeńską (z którą otworzył Festiwal w Salzburgu w 1986 roku pod batutą Mutiego), Royal Concertgebouw, wszystkimi najważniejszymi orkiestrami londyńskimi oraz wszystkimi wielkimi orkiestrami amerykańskimi. W Stanach Zjednoczonych po raz pierwszy wystąpił w 1972 roku z Cleveland Orchestra i Barenboimem w Nowym Jorku oraz z Chicago Symphony i Giulini. Grał na większości znanych festiwali muzycznych i był stałym gościem festiwali w Salzburgu i Lucernie.