Luis de Arquer

Solista

Luis de Arquer rozpoczął naukę w Cerdanyola del Vallés, małym miasteczku niedaleko Barcelony, pochodząc z rodziny wielkich artystów i miłośników muzyki. Podczas pierwszych lekcji jedna z sonat Beethovena w interpretacji jego pierwszej nauczycielki, Lolity Martínez, wywarła na nim tak głęboki wpływ, że właśnie wtedy postanowił poświęcić swoje młode życie muzyce. Już w wieku siedmiu lat improwizował na fortepianie różne style, w tym Bacha, Chopina i Beethovena, urzekając publiczność swoimi zdolnościami i wyobraźnią muzyczną. Jego szybkie postępy otworzyły mu drzwi do Academia Marshall w Barcelonie, miejsca spotkań najlepszych muzyków tamtych czasów. Studia ukończył z pierwszą nagrodą i specjalną pochwałą zarządu. Dzięki stypendium Generalitat de Catalunya doskonalił technikę gry w L'Ecole Normale de Musique de Paris u Aquilesa Delle‐Vigne.

Występował w Ekwadorze, Szwajcarii i Francji, w recitalach w Hiszpanii oraz na koncertach z różnymi orkiestrami hiszpańskimi i zagranicznymi. Wszystkie wcześniejsze doświadczenia artystyczne dały Luisowi de Arquer zarówno artystyczny, jak i techniczny fundament, z którego rozwinął się najbardziej zaskakujący aspekt jego twórczości, a który dziś budzi największe zainteresowanie: jego kompozycje i improwizacje.